N'Asturies tamién hai de facer autocrítica. Toos tenemos nel maxín les coses bones y úniques d'esta tierra. Pero tamién hai defeutos nel comportamientu de la xente d'equí y acullá. Como l'acúmulu de basoria que se dexa tres les fiestes masives, talo como se vio peles fogueres de San Xuan, que clamia la so llimitación urxente. Y sobremanera la falta de tratamientu efeutivu del plásticu.
Dende'l so espardimientu a entamos del sieglu XX, el plásticu popularizóse y usóse de milenta maneres.
Güei, úsase pa fabricar y endolcar munchos productos. Pero dempués aporta'l momentu nel que nun se quier. La ventaxa de fabricase fácil y baratu y durar munchu tiempu, ye al empar la causa de la contaminación que produz.
Como ye baratu, desfacese d'elli faise rápido, colo que se caltién nel mediu natural, de mou dañible, per tiempu abondo. Al nun descomponese, xorrez ensin aparar la cantidá de plásticu nos océanos. Fai d'imán de sustancies tóxiques (como'l DDT ente otres) cuyes concentraciones son millones de vegaes más altes nesti elementu que na mar colo qu'inclusive apaez nel plancton, base alimentaria na cadena trófica. Los microplásticos algamenla dafechu.
Los investigadores atopen restos de plásticu en tolos mares del planeta, que provién na so mayoría de la basoria de los ríos. El mar mediterráneu ta apináu na superficie y el so fondu tapizáu d'esta miente. La fonte d'esta basoria nes sableres averaes a les ciudaes ye'l so usu rural pa endolcar, mentes que nes sableres rurales ye la que se tira dende los barcos de pesca.
Too ello fai qu'aumente la fauna marina amenazada como les aves, los mamíferos y les tortugues, al enratase o xintalu.
Cada añu apaecen más d'ocho millones de tonelaes de plásticu nos océanos. Esa basoria fai islles de contaminación que maten al rodiu d'un millón d'aves, 100.000 mamíferos marinos ya incuntables pexes. Afeuta direutamente a 700 especies marines, delles en pelligru de desaniciu.
Pal caltenimientu del mediu natural propónse amenorgar y reutilizar el plásticu. Amás d'amosar nes bolses una alvertencia de la contaminación y encamentar les bolses propies.
Amás, los pescadores nun han desfacese del plásticu echándolu direutamente na mar. Y los ciudadanos en xeneral han esanicialu nos contenedores afayadizos y nun tiralu pel desagüe. Ye importante dar exemplu y guetar la collaboración de los otros p'amenorgar l'impautu humanu nos ecosistemes naturales.
El futuru ta nes nueses manes.Y los pequeños xestos son poderosos. Namái fai falta remembrar que cuasi cada elementu de plásticu fabricáu entá esiste y mata cada añu a un montonáu de seres marinos, mentes que nel mundiu malpenes se recicla un 3% de plásticu. Europa tien la meyor marca mundial col 30%. Y qu'una bolsa de plásticu de supermercáu tarda en biodegradase 450 años mientres qu'una botellade plásticu tarda 500 años en desintegrase, polo qu'hai de reducir el so usu, como demanda esti añu la Xunión Europea.